Το μυστικό των ιαματικών νερών
Για αιώνες, οι άνθρωποι έψαχναν για πηγές ως πηγή νερού που δεν θα προκαλούσαν ασθένειες και δεν θα ξεδιψούσαν. Πολύ πριν οι άνθρωποι ανακαλύψουν τον κόσμο των βακτηρίων (Antoni van Leeuwenhoek - 1676 είδε βακτήρια για πρώτη φορά) ήταν κοινό γνωστό ότι τα ακάθαρτα νερά έφεραν ασθένειες και καταστροφή σε ολόκληρη την ευρεία περιοχή. Ωστόσο, μερικές από τις πηγές που ανακαλύφθηκαν ήταν διαφορετικές, είχαν τόσο διαφορετική γεύση που οι επιπτώσεις τους στην ανθρώπινη υγεία δεν πέρασαν απαρατήρητες. Μεταξύ των διαφορετικών ιδιοτήτων από τα πιο κοινά ελατήρια ήταν επίσης το αφρώδη. Ανακαλύφθηκαν πηγές με ευδιάκριτη πικρή ή αλμυρή γεύση ή οσμή θείου. Αν δεν υπήρχε άλλο νερό στο χέρι, χωρίς οσμή και ασυνήθιστες ιδιότητες, αναγκάζονταν να το χρησιμοποιήσουν. Σύντομα παρατήρησαν ότι η διαφορετική σύνθεση του νερού που χρησιμοποιείται έχει επίδραση στην ανθρώπινη υγεία. Τέτοιες πηγές έγιναν σύντομα διάσημες και οι υπέροχες λουτρόπολης σταδιακά μεγάλωσαν γύρω από τις καλύτερες.
Příběh kyselek
Στην αρχή, οι άνθρωποι νόμιζαν ότι οι φυσαλίδες που περιέχονται στο νερό ήταν διαλυμένος αέρας. Αργότερα, επικράτησε η άποψη ότι ήταν διαλυμένο ανθρακικό οξύ. Σήμερα γνωρίζουμε ήδη ότι είναι διοξείδιο του άνθρακα ηφαιστειακής προέλευσης ή σχηματίζεται από τη θερμική αποσύνθεση των πετρωμάτων, όταν ρεύματα αερίων διέρχονται από τη στήλη του νερού και το οξυγόνο διαλύεται αργά στο νερό. Οι αφρώδεις αναψυκτικές ήταν τόσο δημοφιλείς που έγιναν το πρότυπο για τα τεχνητά παραγόμενα αφρώδες ποτά (σόδες) που αποτελούν την πλειοψηφία της βιομηχανίας ποτών σήμερα. Η βορειοδυτική Βοημία είναι μια παγκοσμίου φήμης τοποθεσία για την εμφάνιση αφρώδεις πηγές (όξινες πηγές), από τις οποίες η περιοχή Slavkovský Les και Mariánské Lázně είναι η πιο γνωστή. Χωρίζουμε περαιτέρω τις σακούλες ανάλογα με την περαιτέρω σύνθεσή τους, η οποία καθορίζει τη συγκεκριμένη χρήση τους σε σπα. Αν και η λέξη ξινό περιέχει τη λέξη οξύ, από την οποία προέρχονται οι λέξεις οξυγόνο και οξύ, τα πιο πολύτιμα για χρήση στο σπα είναι τα οξέα με αλκαλικό (αλκαλικό) pH. Στη Δυτική Βοημία, αντιπροσωπεύονται τα αλκαλικά οξέα σιδήρου, τα οποία περιέχουν επίσης υψηλή αναλογία ασβεστίου (για παράδειγμα Άνοιξη του Ρούντολφ). Αυτά έχουν ευεργετικά αποτελέσματα στη θεραπεία του ουροποιητικού και των νεφρών. Στη βόρεια Βοημία, το πιο πολύτιμο ξινό νερό, το Bílinská, αναβλύζει και διανέμεται και ερευνάται επιστημονικά από τον 17ο αιώνα. Είναι γνωστό για τις πολλαπλές χρήσεις του σε διαδικασίες πέψης, αποξίνωσης και εισπνοής.
Hořkosolné prameny
Οι πικρές αλμυρές πηγές είναι ένας εντελώς συγκεκριμένος τύπος ελατηρίων. Αυτά ήταν περιζήτητα λόγω της περιεκτικότητας στο λεγόμενο αληθινό πικρό αλάτι, το θειικό μαγνήσιο (άλας Epsom). Δεδομένου ότι το πικρό αλάτι διαλύει το περιεχόμενο των εντέρων αλλά δεν είναι τοξικό, χρησιμοποιείται ως καθαρτικό εδώ και αιώνες. Η πηγή με την υψηλότερη περιεκτικότητα σε φυσικό πικρό αλάτι είναι Jaječická πικρός νερό. Κέρδισε τέτοια φήμη που τα πρώτα προϊόντα του εκκολαπτόμενου φαρμακείου, τα λεγόμενα χάπια Sedlecké, πήραν το όνομά της. Αυτά παράγονταν σε όλο τον κόσμο, ακόμα κι αν δεν περιείχαν καθόλου άλατα από το νερό της Τσεχίας. Η δημοτικότητα του πόσιμου ιαματικού νερού στην Ευρώπη κορυφώθηκε στις αρχές του 19ου και του 20ου αιώνα, τον επόμενο αιώνα οι άνθρωποι εμπιστεύτηκαν τις τεχνητές πηγές Spa που σήμερα ονομάζονται φυσικές ιαματικές πηγές και αποτελούν ιδιοκτησία και φυσικό πλούτο του κράτους. Υπό την επίβλεψη της κρατικής έκθεσης, χρησιμοποιούνται σε σπα και διατίθενται σε φαρμακεία και καταστήματα.
